Een introductie:
Ergens in 2013 besloot ik midden in de winter met hardlopen te gaan starten. Ik, een absolute koukleum en zonaanbidster. Ik had bedacht dat nu de wedstrijdafstanden met mijn paard langer werden ik iets extra’s wilde doen aan mijn conditie. Leuk plan, maar misschien was de winter niet het handigste moment om te starten. Je begrijpt wel, het was geen succes. Na een paar keer snapte ik nog niet wat mensen er nou toch zo leuk aan vinden, dat hardlopen.
Zowel het jaar daarna, als in de zomer van 2015 nog eens een poging gedaan. Maar nee, het bleef niet plakken. Waarom niet? Het ging me niet snel genoeg. Ik kon inmiddels wel 7km hardlopen, maar altijd met wandelen tussendoor. En als je dan met je paard 120- 160km op een dag doet, met ongeveer 14 tot 16,5km/h snap je vast mijn frustratie een beetje.
December 2015, ik wilde net als in 2014 voor het komend jaar een doel voor mezelf stellen om ‘beter te gaan leven’. Wat klinkt dat zwaar hè. Nou, in 2015 begon ik in januari met HelloFresh en heb dat zo goed als een jaar gedaan. Doel was feeling krijgen met ingrediënten, vaker gezond voor mezelf koken en ook eten proberen en kunnen klaarmaken wat ik niet snel uit mezelf in de winkel zou kopen. Terwijl ik eigenlijk alles lust. Al met al, een geslaagd doel. Al moet ik bekennen dat het regelmatig echt voor mezelf koken er alweer even bij in schiet..
Terug naar het hardlopen. Via Ilian (van LifeandLeaves ) die ik ken vanuit de endurancesport, raakte ik steeds enthousiaster over hardlopen. Er kwamen steeds zulke gave foto’s langs op Facebook en Instagram. Ze tipte me tijdens een gesprek over hardlopen en dat ik het eigenlijk wel weer wilde oppakken om mijn eigen conditie op te vijzelen, om eens bij Martijn Mensink van MindfulRun te kijken en met een cursus mee te doen. Goed idee! Ik zou dan technieken leren en niet alleen lopen. Prima manier om mezelf te verbeteren en een stok achter de deur te hebben. Ik zou nl weer midden in de winter beginnen, op maandag 4 januari!
De cursus was leerzaam, gezellig met de groep en motiverend. Ik bleef daarna gemotiveerd doorgaan, door weer en wind. Begin maart liep ik mijn 1e hardloopwedstrijd, 5km Rondje Nederland in het Openluchtmuseum. Niet de snelste tijd, maar leuk vond ik het wel! Maar ik wilde nu toch ook eindelijk wel eens het terrein in, zoals met mijn paard Bliksem. Snel afgesproken om met Ilian mijn 1e trailrun-training te gaan doen, over de Hoge Veluwe. En wat was het gaaf! En zwaar op dat mulle zand. Zo makkelijk als mijn paard daar doorheen huppelt, zo moeilijk moet het er bij mij uitgezien hebben.
8km renden we en ik realiseerde me dat ik het steeds leuker ging vinden en er echt energie van kreeg. Waarom eerst niet en nu wel? Vermoedelijk omdat ik sowieso wat anders in het leven sta momenteel. Maar goed, toen kreeg ik het idee om me misschien maar gewoon voor een trailrun in te gaan schrijven! De eerste op de kalender die ik haalbaar achtte was de Stuwwaltrail in Oosterbeek. 10km. Moest lukken toch als ik al een keer 8km had gerend? Mwah, natuurlijk ook gericht gaan trainen. Hier ook een stuwwal dus in de weken die volgden verlengde ik de km op de vlakkere paden van de Veluwe of tijdens mijn avondloopjes op de fietspaden en zocht ik daarnaast de Veluwezoom op voor het klimmen en dalen.
Een week voor de Stuwwaltrail snel nog een cursus meegepakt van Bever en MudSweatTrails. Een paar technieken voor de week erna oppikken zou nog best handig zijn. Ik had tenslotte daarover nog weinig meegekregen. In de duinen bij Santpoort-Noord, de Kennemerduinen leerde ik nog klimmen en dalen over verschillende soorten ondergrond en een stukje theorie over wat er eigenlijk allemaal in dat rugzakje mee moet als je echt km gaat maken. Als souvenir kregen we een leuke goodiebag en nam ik nog een teek mee, jammer weer.. Mijn 3e ooit. Hoopte meteen dat dat niet een standaard verhaal zou gaan worden.
En toen kwam 28 mei dichterbij en groeiden de zenuwen. Zo’n zware trail, 10km, ging me dat lukken??
Hoe de Stuwwaltrail verliep vertel ik in mijn volgende blogpost!
Bovenstaande foto is gemaakt door Eric Béatse
Powered-by-Lightning 