De laatste voorbereidingen..

Morgen start ik op de Bergrace trailrun te Lunteren 14km. En nu ik zo op de bank zit, bedenkend wat ik morgen mee moet nemen, realiseer ik me hoe ‘makkelijk’ dat trailrunnen eigenlijk is ten opzichte van een endurancewedstrijd te paard.

Als ik met Bliksem naar een wedstrijd ga is het een heel georganiseer. Ruim van te voren een bus huren aangezien ik zelf geen auto meer heb die een trailer mag trekken. Grooms regelen gebeurt zelfs nog verder van te voren. Vaak moeten er 1 of meerdere vrije dagen worden opgenomen namelijk. In de week voor de wedstrijd alle spullen weer bij elkaar zoeken en zoveel mogelijk alvast in de trailer zetten zodat een deel op de dag dat ik de bus ophaal zo overgezet kan worden. Dus heen en weer rijden tussen garage en stal. Lijst afvinken met wat ik zeker niet mag vergeten, alleen vergeet ik de lijst zelf nog wel eens… En aangezien ik dicht naar een wedstrijd toe meestal wat zenuwachtig word is dat eigenlijk niet zo handig. Want als ik zenuwachtig word denk ik niet meer zo logisch na en word ik extra traag in mijn handelen.

Voer, dekens, emmers, nog meer dekens, zadel, hoofdstel, mijn eigen kleding, tassen vol eten, enz, enz. Lijkt soms wel of we een week weg gaan. En dan de dag voor de wedstrijd, of soms zelfs 2 dagen voor de wedstrijd al naar de locatie toe, alles in orde brengen en dan daadwerkelijk de wedstrijd rijden. En natuurlijk een heel team mensen bij je dat helpt bij het verzorgen van mijn paard en mij. Dag erna mogen we weer naar huis en alles uitpakken en ordenen. Dat betekent in mijn geval dat alles in de trailer gedumpt wordt en er vervolgens een paar weken, of maanden, in staat. Nou staat het prima hoor, daar in de trailer. Maar het is soms even onhandig als je naarstig naar iets op zoek bent en dat dus gewoon nog in de trailer ligt.

Nee dan vandaag. Morgen 14km rennen bij Lunteren en het Wekeromse zand. Mijn voorbereiding bestond vandaag uit gezellig bij Ilian van Life & Leaves op de koffie gaan om vanaf de VIPbank de deelnemers van Ride & Run vanaf Outdoor Gelderland langs te zien komen 😀 Daarna boodschapjes gedaan, want we moeten wel pasta eten vanavond en wat lekkere hapjes voor morgen inslaan. Daarna thuis nog 2 uurtjes op de bank geslapen (ietwat te druk op werk geweest de laatste weken) en paard opgezocht om te voeren en een knuffel te brengen.

En nu? Bord pasta weggewerkt en ondertussen bedacht wat ik morgen aantrek. Nou ja, eigenlijk weet ik het zo ongeveer en morgenochtend beslis ik definitief 😉 Hoef verder alleen wat benodigdheden klaar te leggen en mee te nemen zoals mijn rugzakje, banaan, snoepjes, broodje, drinken en wat extra kleding. Morgen op tijd op, lekker ontbijten en dan alleen in mijn eigen auto hoeven te stappen om mezelf naar Lunteren te brengen. Zo simpel.

Het voelt bijna als een luxe. Zo weinig energie hoeven te verdoen aan de voorbereidingen. Ik vind het niet erg hoor, vergis je niet. Ik vind endurancerijden met mijn paard nog steeds geweldig! Maar de kosten en tijdsinspanning zijn zoveel groter en hoger dan bij trailrunnen. Best wel relaxed, dat trailrunnen 🙂