10 jaar samen

Gisteren werd Bliksem 14 jaar en dan ga je terugkijken… 18 mei 2006 kocht ik een jonge, nog groene Arabier. Niet letterlijk groen (al is hij dat later wel eens geweest, gestreepte versie zelfs), maar groen als in onbeleerd. Of ook wel: niet zadel- en ruitermak zoals we dat noemen. Het was Bliksem, of officieel Lightning Rose QA. Crabbet gefokt, dat is de Engelse tak van de Arabische paardenfokkerij.

Deze Bliksem, die in de 10 jaar die volgen zijn naam regelmatig eer aan doet, is bestemd voor de endurance. Lange afstandsritten te paard, tot wel 160km op 1 dag. Of we zover gaan komen weet ik dan nog niet, ben op dat moment zelf nog niet verder gekomen dan klasse II op paarden van anderen (afstanden tot 80km), maar je weet natuurlijk nooit wat de toekomst brengt.

Nou, Bliksem dus. Een harige puber 🙂 Gevonden bij Quest Arabians Later door mij met onderschrift: Lompe ADHDer met kort termijn geheugen. Ik ga een paar keer kijken voor ik de knoop doorhak en 18 mei 2006 komt hij mijn kant op. Rustig eerst wandelen aan de hand in het bos, inrijden en langzaam de eerste kilometers maken. Om na de winter te gaan starten met het eerste wedstrijdseizoen.

Een lijst met wat we allemaal aan wedstrijden gereden hebben zal ik nog wel eens plaatsen onder het kopje endurance, maar nu wordt het anders zo’n lang verhaal. Daar hebben jullie helemaal geen zin in, toch? Wel kan ik zeggen dat het niet altijd even soepel ging. Iets met een gebroken schoft (5 werveluitsteeksels om precies te zijn) en de vraag of het ooit nog wel goed zou komen, kamikaze-acties in de wei met natuurkundig onmogelijke acties en daardoor konden we regelmatig langs bij de kliniek voor Teun Sterk van DAP Bodegraven, kregen we de fysiotherapeut/osteopaat Els Bach op bezoek of Marijke ( Marijke Böinck, Holistisch therapeute )

Ondanks al die Bliksemacties, ja ja woordspelingen leent zijn naam zich uitstekend voor, gingen we gestaag door de klasses heen en inmiddels hebben we bijna 3000 wedstrijdkm gereden samen. Daarvan in de hoogste categorie (klasse IV) 4x 160km, 4x 120km, 1x 3x70km en verder heel veel kortere afstanden. En tussen 2007 en heden zijn we ooit 1x afgekeurd. Dat was Kootwijk april 2010. Sindsdien nooit meer, en dus ook nog nooit op de internationale wedstrijden, de CEI’s. En daar ben ik behoorlijk trots op, juist omdat er thuis genoeg werk aan hem is.

Daarnaast trainingsvakanties in de Eifel en Ardennen, rijden op het strand, meedoen aan de Arabissimo van het Arabisch Volbloedpaarden Stamboek, clinics, en vele, vele kilometers over de Veluwe. Zowel met anderen als alleen. En altijd lol die knol. En ik met hem. Wat een fanatiek en werklustig paard.
Oké, en een beetje gek, of ADHD, hoe je het noemen wil..

Gisteren werd hij dus 14 jaar, hij is nl geboren op 13-06-2002. In de bloei van zijn leven heet dat. Nou daar genieten we dan ook van. We zijn halverwege dit wedstrijdseizoen en we gaan kijken wat de toekomst ons nog brengt. Ik hoop vooral nog veel lol en genieten samen. Zolang hij het leuk vindt om te lopen doen we dat maar. Dat werd nog wel eens tegen me gebruikt in het verleden, maar het gaat steeds beter. En tijdens een 120 of 160km wedstrijd heb ik ook wel eens wat wat minder lol in het gebeuren dan hij. Tja, iemand moet de zwakke schakel zijn toch? Ik geniet er in ieder geval weer van als ik zie hoe graag hij loopt. Die lol is namelijk een tijdje weggeweest, maar gelukkig heb ik dat weer terug gevonden. Op naar de komende 10 jaar, of eigenlijk 14, of meer!